Billy
No Control (1989)
BILLY
I can recall the warm youth of a summer day,
the sweetest lemonade,
the darkest game arcade,
and billy had a yearning
in the corner of his mind,
it moved him secretly,
it moved him powerfully,
but prescience was lacking and the present was not all,
and his aptitudes were carelessly wasted,
and challenging life with the abandon of a fool
he squandered the hours of his day
then darkness and disorder slapped him sharply in the face,
it hit him like a friend struck something deep within,
he couldn't break the chain of slow decay
that seemed to drag him just like a fatal tie toward the other side
and billy was a lunatic
just barking at the moon
and his brain was totally wasted,
he then exchanged his friends for a needle and a spoon
and he threw his future away
bolt the door and throw away the key
your dim reflection is all that you can see,
so where is the justice when no one is at fault,
and a human life is tragically wasted?
how fragile is the flame that
burns within us all to light each passing day?
the sweetest lemonade,
the darkest game arcade,
and billy had a yearning
in the corner of his mind,
it moved him secretly,
it moved him powerfully,
but prescience was lacking and the present was not all,
and his aptitudes were carelessly wasted,
and challenging life with the abandon of a fool
he squandered the hours of his day
then darkness and disorder slapped him sharply in the face,
it hit him like a friend struck something deep within,
he couldn't break the chain of slow decay
that seemed to drag him just like a fatal tie toward the other side
and billy was a lunatic
just barking at the moon
and his brain was totally wasted,
he then exchanged his friends for a needle and a spoon
and he threw his future away
bolt the door and throw away the key
your dim reflection is all that you can see,
so where is the justice when no one is at fault,
and a human life is tragically wasted?
how fragile is the flame that
burns within us all to light each passing day?
BILLY
Wspominam emocjonalnie ciepłą młodość pewnego letniego dnia,
tę najsłodszą oranżadę,
tę najbardziej ponurą grę z salonu gier,
i billy, straszliwie tęsknił (za młodością, przyp. tłum.)
(tęsknota) wstrząsnęła nim potajemnie,
wstrząsnęła nim potężnie,
ale zabrakło zdolności przewidywania a teraźniejszość nie wyjaśniała wszystkiego,
i jego talenty zmarnowane przez ignorancję innych ludzi,
i jego pełne wyzwań życie szło w parze z porzuceniem (swojej pasji, przyp. tłum.)
On roztrwonił swój cenny czas, przebimbał całe godziny, dni
potem mrok i nieład uderzyły go mocno w twarz,
to dotknęło go tak, jak (utrata) przyjaciela, w najbardziej czułe miejsce,
nie mógł przerwać tego łańcucha powiązanych przyczyn i skutków w procesie powolnego wyniszczenia,
chyba ściągnęło go tak po prostu na tę drugą (tamtą) stronę
a billy był wariatem
potrafił tylko warczeć jak pies w blasku księżyca
a jego zdolności zostały całkowicie niewykorzystane,
on później wymienił swoich przyjaciół na igłę i łyżkę
i on odrzucił całą swoją przyszłość
zamknął dokładnie drzwi na zasuwę i wyrzucił klucz
twoje (wasze) niewyraźne odbicie w lustrze jest (są) tylko tym co widzisz (widzicie),
tak więc gdzie jest sprawiedliwość, kiedy nie ma winnych, wszyscy są niewinni
a życie człowieka jest zmarnowane w tak tragicznych okolicznościach?
jak mały (słaby) jest ten płomień,
który pali się w nas wszystkich, by oświetlić każdy mijający dzień?
tę najsłodszą oranżadę,
tę najbardziej ponurą grę z salonu gier,
i billy, straszliwie tęsknił (za młodością, przyp. tłum.)
(tęsknota) wstrząsnęła nim potajemnie,
wstrząsnęła nim potężnie,
ale zabrakło zdolności przewidywania a teraźniejszość nie wyjaśniała wszystkiego,
i jego talenty zmarnowane przez ignorancję innych ludzi,
i jego pełne wyzwań życie szło w parze z porzuceniem (swojej pasji, przyp. tłum.)
On roztrwonił swój cenny czas, przebimbał całe godziny, dni
potem mrok i nieład uderzyły go mocno w twarz,
to dotknęło go tak, jak (utrata) przyjaciela, w najbardziej czułe miejsce,
nie mógł przerwać tego łańcucha powiązanych przyczyn i skutków w procesie powolnego wyniszczenia,
chyba ściągnęło go tak po prostu na tę drugą (tamtą) stronę
a billy był wariatem
potrafił tylko warczeć jak pies w blasku księżyca
a jego zdolności zostały całkowicie niewykorzystane,
on później wymienił swoich przyjaciół na igłę i łyżkę
i on odrzucił całą swoją przyszłość
zamknął dokładnie drzwi na zasuwę i wyrzucił klucz
twoje (wasze) niewyraźne odbicie w lustrze jest (są) tylko tym co widzisz (widzicie),
tak więc gdzie jest sprawiedliwość, kiedy nie ma winnych, wszyscy są niewinni
a życie człowieka jest zmarnowane w tak tragicznych okolicznościach?
jak mały (słaby) jest ten płomień,
który pali się w nas wszystkich, by oświetlić każdy mijający dzień?